Strategia przeciwdziałania przemocy i agresji

Regulamin

Strategia przeciwdziałania przemocy i agresji

Wstęp

Wśród różnorodnych przejawów demoralizacji za najbardziej niepokojące i zagrażające zdrowiu dzieci i młodzieży uznaje się narkomanię, alkoholizm i prostytucję. Są to zjawiska, wobec których żaden dorosły nie powinien pozostawać obojętny, zwłaszcza że zachowania ryzykowne dzieci i młodzieży najczęściej ze sobą współwystępują. Picie alkoholu czy odurzanie się narkotykami współwystępuje z zachowaniami agresywnymi, przestępczymi, wczesną inicjacją seksualną. Wszystkie te czynniki mogą być przyczyną nawiązywania kontaktów z grupami przestępczymi, a w dalszej kolejności popełniania przestępstw.

Szczególny obowiązek reagowania na niepokojące sygnały zachowania uczniów spoczywa na nauczycielach. Szkoła, z racji powszechnego charakteru i funkcji, jest terenem, na którym w różnym stopniu i w różnej postaci ujawniają się niemal wszystkie nurtujące młodzież problemy. Szkoła zobowiązana jest do wczesnego rozpoznawania niedostosowania społecznego i podejmowania stosownych oddziaływań wychowawczych, profilaktycznych, a wobec uczniów niedostosowanych – działań interwencyjnych.

Na terenie szkoły dochodzi do zdarzeń, które bezpośrednio zagrażają bezpieczeństwu i zdrowiu (czasem nawet życiu) uczniów. Nauczyciel częstokroć czuje się osamotniony i bezradny w sytuacji, kiedy ma do czynienia z zachowaniem w żadnym stopniu nie mieszczącym się w regulaminie szkoły, a nierzadko będącym czynem karalnym lub przestępstwem.

Właściwa, adekwatna do sytuacji reakcja wychowawcy, pedagoga czy dyrektora oraz powiadomienie w razie potrzeby stosownych instytucji mogą w istotnym stopniu zwiększyć skuteczność oddziaływań. Bardzo ważne jest umiejętne, w pełni profesjonalne przeprowadzenie interwencji z zachowaniem wszelkich praw zarówno dzieci uczestniczących w zdarzeniu, jak i ich rodziców.

W zależności od okoliczności zdarzeń, kategorii popełnionego czynu oraz wieku sprawców – postępowanie wobec ucznia będzie różne.

Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady postępowania policji z nieletnimi sprawcami czynów karalnych jest Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich.

Policja zgodnie z art. 37 ustawy, w wypadkach niecierpiących zwłoki zbiera i utrwala dowody czynów karalnych, w razie potrzeby dokonuje ujęcia nieletniego, a także wykonuje czynności zlecone przez sędziego rodzinnego.

Do podejmowania działań interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych w szkole zobowiązuje Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem. W myśl tego dokumentu szkoły i placówki podejmują działania interwencyjne polegające na powiadomieniu rodziców i policji w sytuacjach kryzysowych, w szczególności, gdy dzieci i młodzież używają, posiadają lub rozprowadzają środki odurzające.

Podstawy prawne stosowanych procedur:

Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich /Dz. U. z 1982 r. Nr 35 poz.228 z p. zm. – tekst jednolity Dz. z 2002r. Nr 11 poz.109 z późn. zm. /oraz przepisy wykonawcze w związku z ustawą/.
Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz. U. Nr 35, poz.230 z p. zm./
Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii /Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 198/.
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz. U. Nr 30 poz. 179 z późn. zm./
Zarządzenie Nr 15/97 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 czerwca 1997 r. w sprawie form i metod działań policji w zakresie zapobiegania i zwalczania demoralizacji i przestępczości nieletnich.
Ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty /Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 z późn. zm./
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i sportu z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem /Dz. U. Nr 26, poz.226/.

Procedury

I. W PRZYPADKU UZYSKANIA INFORMACJI, ŻE UCZEŃ, KTÓRY NIE UKOŃCZYŁ 18 LAT, UŻYWA ALKOHOLU LUB INNYCH ŚRODKÓW W CELU WPROWADZENIA SIĘ W STAN ODURZENIA, UPRAWIA NIERZĄD, BĄDŹ PRZEJAWIA INNE ZACHOWANIA ŚWIADCZĄCE O DEMORALIZACJI, NAUCZYCIEL POWINIEN PODJĄĆ NASTĘPUJĄCE KROKI:

Przekazać uzyskaną informację wychowawcy klasy.
Wychowawca informuje o fakcie pedagoga szkolnego i dyrektora szkoły.
Wychowawca wzywa do szkoły rodziców (prawnych opiekunów) ucznia i przekazuje im uzyskaną informację. Przeprowadza rozmowę z rodzicami oraz z uczniem, w ich obecności. W przypadku potwierdzenia informacji, zobowiązuje ucznia do zaniechania negatywnego postępowania, rodziców zaś bezwzględnie do szczególnego nadzoru nad dzieckiem. W toku interwencji profilaktycznej może zaproponować rodzicom skierowanie dziecka do specjalistycznej placówki i udział dziecka w programie terapeutycznym.
Jeżeli rodzice odmawiają współpracy lub nie stawiają się do szkoły, a nadal z wiarygodnych źródeł napływają informacje o przejawach demoralizacji ich dziecka, dyrektor szkoły pisemnie powiadamia o zaistniałej sytuacji sąd rodzinny lub policję (specjalistę ds. nieletnich).
Podobnie w sytuacji, gdy szkoła wykorzysta wszystkie dostępne jej środki oddziaływań wychowawczych, (rozmowa z rodzicami, ostrzeżenie ucznia, spotkania z pedagogiem, itp.), a ich zastosowanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, dyrektor szkoły powiadamia sąd rodzinny lub policję. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych instytucji.
Jeżeli zachowania świadczące o demoralizacji przejawia uczeń, który ukończył 18 lat, a nie jest to udział w działalności grup przestępczych czy popełnienie przestępstwa, to postępowanie nauczyciela powinno być określone przez wewnętrzny regulamin szkoły.

II. PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC UCZNIA SPRAWIAJĄCEGO TRUDNOŚCI WYCHOWAWCZE

1.Wychowawca przeprowadza wstępną diagnozę sytuacji szkolnej i rodzinnej ucznia.

swoich spostrzeżeniach informuje pedagoga/psychologa.

2. Wychowawca wspólnie z pedagogiem/psychologiem informuje rodziców/prawnych opiekunów o istniejących trudnościach i zapoznaje ich z planem pomocy uczniowi. Jednocześnie zobowiązuje rodziców/prawnych opiekunów do rzetelnej współpracy.

3. W razie potrzeby pedagog/psycholog proponuje rodzicom/prawnym opiekunom skorzystanie z pomocy poradni psychologiczno – pedagogicznej lub innych poradni specjalistycznych w celu uzyskania diagnozy i wskazówek do pracy z dzieckiem.

4. W przypadku braku współpracy z rodzicami/prawnymi opiekunami, lub też braku wymiernych efektów, pedagog/psycholog kieruje wniosek do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację rodziny.

III. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU ZACHOWANIA UCZNIA NIEMOŻLIWIAJĄCEGO PROWADZENIE LEKCJI

1. Słowne zwrócenie uwagi na niewłaściwe postępowanie ucznia.

2. Próba uspokojenia sytuacji w klasie.

3. W przypadku konfliktu między uczniami – rozdzielenie stron.

4. W przypadku braku reakcji ze strony ucznia/uczniów poproszenie pedagoga/psychologa lub wicedyrektora o pomoc (w celu zaopiekowania się klasą), wyprowadzenie ucznia/uczniów z klasy przez nauczyciela prowadzącego zajęcia, rozmowa wychowawcza.

5. Powiadomienie rodziców/prawnych opiekunów i wychowawcy klasy.

6. W przypadku powtórzenia się niewłaściwego zachowania na lekcji – rozmowa z pedagogiem/psychologiem w obecności rodziców/prawnych opiekunów. Zaproponowanie opracowania programu modyfikującego zachowanie, ewentualnie wykonanie diagnozy psychologiczno-pedagogicznej.

7. Poinformowanie dyrektora szkoły.

8. Brak poprawy zachowania – rozmowa z dyrektorem szkoły w obecności rodziców, wychowawcy.

9. Jeżeli nie ma widocznych pozytywnych skutków podjętych działań, powiadomienie sądu rodzinnego.

IV. PROCEDURA ZACHOWANIA SIĘ W PRZYPADKU CZYNU O DUŻEJ SZKODLIWOŚCI (NP. STWORZENIE ZAGROŻENIA DLA ŻYCIA I ZDROWIA SWEGO LUB INNYCH, USZKODZENIE CIAŁA ITP.)

Pracownik szkoły

1. Zdecydowane, bezdyskusyjne, stanowcze, przerwanie negatywnych zachowań sprawcy wobec ofiary.

2. Rozdzielenie stron.

3. Ustalenie granic: niedopuszczenie do przejawów agresji wobec siebie jako osoby interweniującej.

4. Ocena zagrożenia i podjęcie decyzji o rodzaju dalszej interwencji.

5. Udzielenie pierwszej pomocy ofierze zdarzenia i zabezpieczenie miejsca zdarzenia.

6. Wezwanie pomocy medycznej (w razie konieczności).

7. Poinformowanie dyrektora o zaistniałej sytuacji.

8. Poinformowanie rodziców/prawnych opiekunów.

9. Poinformowanie wychowawcy.

10. Rozmowa indywidualna ze sprawcą, ofiarą i innymi osobami będącymi świadkami lub uczestnikami zdarzenia.

11. Sporządzenie notatki służbowej dotyczącej zdarzenia.

V. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W SYTAUCJI NARUSZENIA NIETYKALNOŚCI CIELESNEJ LUB ZNIEWAGI NAUCZYCIELA

1. Powiadomienie dyrekcji i rodziców/prawnych opiekunów ucznia.

2. Ustalenie przez pedagoga/psychologa/wychowawcę okoliczności czynu i ewentualnych świadków zdarzenia.

3. Przeprowadzenie rozmowy przez pedagoga/psychologa, dyrektora szkoły ze sprawcą.

4. Powiadomienie policji lub/i sądu rodzinnego.

V. W przypadku, gdy nauczyciel ( inny pracownik szkoły) zauważy, że uczeń pali papierosy :

1. Powinien poinformować o tym wychowawcę klasy lub pedagoga.

2. Wychowawca (w porozumieniu z pedagogiem) wzywa do szkoły rodziców (prawnych opiekunów) ucznia i przekazuje im informację o fakcie palenia papierosów przez dziecko. Rozmowa odbywa się w obecności pedagoga lub dyrektora szkoły. Rodzic zobowiązuje się do szczególnego nadzoru nad dzieckiem.

3. Pedagog przeprowadza rozmowę profilaktyczno – ostrzegawczą z uczniem.

4. Uczeń zobowiązuje się do niepalenia papierosów.

5. W przypadku ponownego palenia papierosów decyzją dyrektora szkoły, uczeń może być zawieszony w prawach ucznia (np. zakaz udziału w dyskotece)

VI. W przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że na terenie szkoły znajduje się uczeń będący pod wpływem alkoholu lub narkotyków powinien podjąć następujące kroki:

1. Powiadamia o swoich przypuszczeniach wychowawcę klasy.

2. Odizolowuje ucznia od reszty klasy, ale ze względów bezpieczeństwa nie pozostawia go samego; stwarza warunki, w których nie będzie zagrożone jego życie ani zdrowie.

3. W przypadku, gdy uczeń swoim zachowaniem i stanem zdrowia stwarza zagrożenie dla swego życia lub zdrowia innych osób, nauczyciel wzywa lekarza w celu stwierdzenia stanu trzeźwości i udzielenia pomocy medycznej.

4. Zawiadamia o tym fakcie dyrektora szkoły.

5. Powiadamia telefonicznie rodziców i zobowiązuje ich do odebrania dziecka ze szkoły.

6. Gdy rodzice odmawiają przyjścia do szkoły bądź kontakt z nimi jest niemożliwy, albo zachowanie nieletniego przed przybyciem rodziców daje powody do interwencji policji, dyrektor szkoły zawiadamia najbliższa jednostkę policji.

7. W przypadku stwierdzenia stanu nietrzeźwości, policja ma możliwość przewiezienia ucznia do izby wytrzeźwień, albo do policyjnych pomieszczeń dla osób zatrzymanych – na czas niezbędny do wytrzeźwienia (maksymalnie do 24 godzin). O fakcie umieszczenia zawiadamia się rodziców/opiekunów oraz sąd rodzinny, jeśli uczeń nie ukończył 18 lat.

8. W porozumieniu z policją – specjalistą ds. nieletnich szkoła uzgadnia sposób dalszego postępowania wobec ucznia bądź jego rodziców.

VII. W przypadku, gdy nauczyciel znajduje na terenie szkoły substancję przypominającą wyglądem narkotyk powinien podjąć następujące kroki:

1. Nauczyciel zachowując środki ostrożności zabezpiecza substancję przed dostępem do niej osób niepowołanych oraz ewentualnym jej zniszczeniem do czasu przyjazdu policji, próbuje (o ile to jest możliwe w zakresie działań pedagogicznych) ustalić, do kogo znaleziona substancja należy.

2. Powiadamia o zaistniałym zdarzeniu dyrektora szkoły wzywa policję.

3. Po przyjeździe policji niezwłocznie przekazuje zabezpieczoną substancję i przekazuje informacje dotyczące szczegółów zdarzenia.

VIII. W przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że uczeń posiada przy sobie substancję przypominającą narkotyk, powinien podjąć następujące kroki:

1. Nauczyciel w obecności innej osoby (wychowawca, pedagog, dyrektor, itp.) ma prawo żądać, aby uczeń przekazał mu tę substancję, pokazał zawartość torby szkolnej oraz kieszeni (we własnej odzieży), ew. innych przedmiotów budzących podejrzenie, co do ich związku z poszukiwaną substancją. Nauczyciel nie ma prawa samodzielnie wykonać czynności przeszukania odzieży ani teczki ucznia – jest to czynność zastrzeżona wyłącznie dla policji.

2. O swoich spostrzeżeniach powiadamia dyrektora szkoły oraz rodziców/opiekunów ucznia i wzywa ich do natychmiastowego stawiennictwa.

3. W przypadku, gdy uczeń, mimo wezwania, odmawia przekazania nauczycielowi substancji i pokazania zawartości teczki, dyrektor szkoły wzywa policję, która przeszukuje odzież i przedmioty należące do ucznia oraz zabezpiecza znalezioną substancję i zabiera ją do ekspertyzy.

4. Jeżeli uczeń wyda substancję dobrowolnie, nauczyciel, po odpowiednim zabezpieczeniu, zobowiązany jest bezzwłocznie przekazać ją do jednostki policji. Wcześniej próbuje ustalić, w jaki sposób i od kogo, uczeń nabył substancję. Całe zdarzenie nauczyciel dokumentuje, sporządzając możliwie dokładną notatkę z ustaleń wraz ze swoimi spostrzeżeniami.

UWAGA:

Zgodnie z przepisami ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii – w Polsce karalne jest:

Posiadanie każdej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych;
Wprowadzanie do obrotu środków odurzających;
Udzielanie innej osobie, ułatwianie lub umożliwianie ich użycia oraz nakłanianie do użycia;
Wytwarzanie i przetwarzanie środków odurzających.

Każde z wymienionych zachowań jest czynem karalnym w rozumieniu przepisów ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, jeśli sprawcą jest uczeń, który ukończył 13 lat a nie ukończył 17 lat.

Z przestępstwem mamy do czynienia, jeżeli któryś z wymienionych czynów popełni uczeń, po ukończeniu 17 lat. W takiej sytuacji mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.

Jeżeli przestępstwo ma miejsce na terenie szkoły, należy wezwać policję.

W każdym przypadku popełnienia czynu karalnego przez ucznia, który nie ukończył 17 lat należy zawiadomić policję lub sąd rodzinny, a w przypadku popełnienia przestępstwa przez ucznia, który ukończył 17 rok życia prokuratora lub policję (art. 4 Upn i art. 304 Kpk).

IX. POSTĘPOWANIE W SYTUACJI STWIERDZENIA DEWASTACJI MIENIA SZKOLNEGO LUB CUDZEJ WŁASNOŚCI

1. Interwencja – powstrzymanie sprawców.

2. W przypadku braku możliwości ustalenia sprawcy/sprawców, rozmowa z wszystkimi osobami mogącymi się znajdować w miejscu zdarzenia, podjęcie czynności mających na celu ustalenie sprawcy/sprawców (wykorzystanie monitoringu szkolnego).

3. Wezwanie rodziców/prawnych opiekunów.

4. W przypadku dużej szkody obligatoryjne wezwanie policji.

5. Rozważenie podjęcia działań prawnych zmierzających do uzyskania rekompensaty od osób odpowiedzialnych za zaistniałą szkodę.

X. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU KRADZIEŻY

1. Rozmowa wychowawcy z uczniem celem ustalenia okoliczności kradzieży.

2. Poinformowanie dyrektora szkoły, pedagoga/psychologa o zaistniałej sytuacji.

3. Wezwanie do szkoły rodziców/prawnych opiekunów ucznia i przekazanie im informacji.

4. Zobowiązanie ucznia do oddania skradzionej rzeczy, ewentualnie pokrycia kosztów skradzionego przedmiotu.

5. Powiadomienie policji (jeżeli sytuacja się powtarza lub dotyczy przedmiotu o większej wartości).

6. Dalszy tok postępowania prowadzi policja.

XI. Procedura postępowania nauczycieli na wypadek ujawnienia agresji:

1. Nauczyciel, którzy zauważy zachowanie agresywne ucznia lub zostanie o nim poinformowany zgłasza ten fakt wychowawcy klasy lub pedagogowi.

2. Wychowawca ( pedagog) przeprowadza rozmowę z uczniem mającą na celu wyjaśnienie okoliczności zdarzenia.

3. W przypadkach, gdy agresja jest skierowana na przedmioty, które w jej wyniku uległy zniszczeniu, wychowawca ( pedagog) wraz z uczniem ustala, w jaki sposób uczeń może naprawić (zminimalizować) efekty swojego działania. Informuje dyrektora szkoły i rodziców.

4. W przypadku, gdy agresja skierowana jest przeciwko drugiemu człowiekowi wychowawca (pedagog) przeprowadza rozmowę ze sprawcą i ofiarą w celu ustalenia okoliczności zdarzenia, ustala wraz ze sprawcą formę zadośćuczynienia.

5. W poważnych przypadkach obowiązują procedury postępowania obowiązujące w przypadku uzyskania informacji o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa ściganego na wniosek poszkodowanego.

AGRESJA – zaliczamy do niej:

łamanie przepisów (praw ucznia), zakłócanie porządku,
świadome naruszanie dyscypliny,
odmowa i robienie na przekór,
przeklinanie (agresja słowna),
tyranizowanie (bardzo blisko przemocy),
dyskryminacja,
groźby użycia przemocy,
wandalizm,
bójki,
ataki na nauczycieli,
użycie broni i zbiorowa przemoc.

Postawy sprzyjające powstawaniu agresji

Unikanie w szkole miejsc o szczególnie wysokim ryzyku występowania przemocy.
Ignorowanie skarg uczniów o tym, że grozi im niebezpieczeństwo.
Ignorowanie choćby minimalnych przejawów przemocy, poniżanie, zastraszanie, tyranizowanie.
Ignorowanie gróźb uczniów o planowanych atakach przemocy.
Ignorowanie pogłosek o uczniach, którzy mogą posiadać broń/niebezpieczne przedmioty.
Brak działań w przypadkach przemocy ze strony uczniów lub nieinformowanie o tego rodzaju zajściach.
Usprawiedliwianie agresywnych zachowań „dobrych uczniów” jako dopuszczalny środek agresji.
Zachowanie autorytarne i poniżające.

XII. POSTĘPOWANIE WOBEC UCZNIA – SPRAWCY CZYNU KARALNEGO LUB PRZESTĘPSTWA

Niezwłoczne powiadomienie dyrektora szkoły,
Ustalenie okoliczności czynu i ewentualnych świadków zdarzenia,
Przekazanie sprawcy (o ile jest znany i przebywa na terenie szkoły) dyrektorowi szkoły, lub pedagogowi szkolnemu pod opiekę,
Powiadomienie rodziców ucznia-sprawcy,
Niezwłoczne powiadomienie policji w przypadku gdy sprawa jest poważna (rozbój, uszkodzenie ciała, itp.), lub sprawca nie jest uczniem szkoły i jego tożsamość nie jest nikomu znana,
Zabezpieczenie ewentualnych dowodów przestępstwa, lub przedmiotów pochodzących z przestępstwa i przekazanie ich policji (np. sprawca rozboju na terenie szkoły używa noża i uciekając porzuca go lub porzuca jakiś przedmiot pochodzący z kradzieży).

XIII. POSTĘPOWANIE NAUCZYCIELA WOBEC UCZNIA, KTÓRY STAŁ SIĘ OFIARĄ CZYNU KARALNEGO

Udzielenia pierwszej pomocy (przedmedycznej), bądź zapewnienia jej udzielenia poprzez wezwanie lekarza w przypadku kiedy ofiara doznała obrażeń,
Niezwłoczne powiadomienie dyrektora szkoły,
Powiadomienie rodziców ucznia,
Niezwłoczne wezwanie policji w przypadku, kiedy istnieje konieczność profesjonalnego zabezpieczenia śladów przestępstwa, ustalenia okoliczności i ewentualnych świadków zdarzenia.

XIV. W PRZYPADKU ZNALEZIENIA NA TERENIE SZKOŁY BRONI, MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH, INNYCH NIEBEZPIECZNYCH SUBSTANCJI LUB PRZEDMIOTÓW NALEŻY

Zapewnić bezpieczeństwo przebywającym na terenie szkoły osobom,
Uniemożliwić dostęp osób postronnych do tych przedmiotów.
Wezwać policję – tel. 997 lub 112.

XV. PROCEDURA INTERWENCJI W PRZYPADKU POSTĘPOWANIA WOBEC UCZNIA NIEREALIZUJĄCEGO OBOWIĄZKU SZKOLNEGO

Wychowawca dokonuje systematycznej analizy frekwencji uczniów.
Rodzice/prawni opiekunowie mają obowiązek powiadomić wychowawcę o dłuższej niż tydzień nieobecności dziecka (telefonicznie lub osobiście).
W przypadku braku informacji ze strony rodziców/prawnych opiekunów o nieobecności ucznia dłuższej niż tydzień, wychowawca zobowiązany jest do kontaktu z rodzicami ucznia i ustalenia przyczyny nieobecności.
Gdy rodzic/opiekun prawny nie wiedział o nieobecności ucznia – wychowawca wpisuje w dzienniku szkolnym nieobecność nieusprawiedliwioną.
W przypadku zdiagnozowania wagarów ucznia wychowawca przeprowadza rozmowę z uczniem, informuje o konsekwencjach, jeśli dany czyn będzie się powtarzał.
Gdy niemożliwe jest nawiązanie telefonicznego kontaktu z rodzicami/opiekunami prawnymi ucznia – po dwóch tygodniach nieobecności wychowawca wysyła pisemne zawiadomienia do rodziców/prawnych opiekunów o absencji ucznia i nierealizowaniu przez niego obowiązku szkolnego i zaprasza ich na rozmowę.
Jeżeli nieobecności nadal się utrzymują, pedagog/psycholog zaprasza rodzica/opiekuna prawnego na rozmowę w celu zdiagnozowania sytuacji, podjęcia dalszych wspólnych działań odnośnie kontroli obecności ucznia na lekcjach (ze spotkania sporządzona jest notatka).
Gdy uczeń jest nadal nieobecny w szkole, pedagog/psycholog wysyła upomnienie do rodziców/prawnych opiekunów wzywające do regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne. W sytuacji braku reakcji rodziców/prawnych opiekunów ucznia wszczyna się postępowanie administracyjne i administracyjną egzekucję realizacji obowiązku szkolnego przez organ prowadzący.
Pedagog /psycholog niezwłocznie informuje sąd rodzinny i/lub policję o uchylaniu się ucznia od obowiązku szkolnego.

XVI. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA PRZEMOCY Z UŻYCIEM INTERNETU ORAZ TELEFONU KOMÓRKOWEGO

Nauczyciel/wychowawca w przypadku podejrzenia, że zostały przy pomocy mediów naruszone dobra osobiste ucznia lub pracownika szkoły powiadamia o tym fakcie pedagoga/psychologa.
Pedagog/psycholog zawiadamia dyrektora szkoły.
Pedagog/psycholog zapewnia bezpieczeństwo i wsparcie ofierze przemocy, jak również wspólnie z wychowawcą ustalają okoliczności zdarzenia, sprawców i zabezpieczają dowody.
Jeżeli sprawcami przemocy są uczniowie szkoły należy powiadomić rodziców/prawnych opiekunów o zaistniałej sytuacji.
Pedagog/psycholog przeprowadza rozmowę wyjaśniającą, informując zainteresowane osoby o dalszym postępowaniu i konsekwencjach prawnych. Zobowiązuje ucznia do usunięcia materiału ze szkodliwymi treściami.
W sytuacji braku możliwości współpracy z rodzicami/prawnymi opiekunami ucznia, sprawcy przemocy, pedagog/psycholog w porozumieniu z dyrektorem szkoły zwraca się z prośbą do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację rodziny.
Jeżeli zostały naruszone dobra osobiste pracownika szkoły przez ucznia, po dokładnym przeanalizowaniu sprawy, powiadomieniu dyrekcji szkoły, zgłoszeniu sprawy na policję, osoba pokrzywdzona ma możliwość dochodzenia swoich praw na drodze sądowej.
W przypadku, gdy sprawca cyberprzemocy jest nieznany, zawiadamia się administratora sieci w celu usunięcia materiałów.

XVII. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU SAMOWOLNEGO OPUSZCZENIA SZKOŁY PRZEZ UCZNIA

Nauczyciel niezwłocznie powiadamia dyrektora szkoły o zaistniałej sytuacji (telefonicznie lub za pośrednictwem ucznia lub innego pracownika szkoły).
Wyznaczona przez dyrektora osoba przejmuje opiekę nad uczniami danej klasy, podczas gdy nauczyciel sprawdza czy uczeń przebywa gdzieś na terenie szkoły.
Jeśli na terenie szkoły nie ma ucznia, nauczyciel o tym fakcie zawiadamia rodziców/opiekunów ucznia.
Dyrektor, lub inna wyznaczona przez niego osoba, telefonicznie powiadamia policję o samowolnym oddaleniu się ucznia ze szkoły.
Nauczyciel sporządza notatkę z czynności podejmowanych w trakcie poszukiwania ucznia

ŚRODKI ODDZIAŁYWAŃ WYCHOWAWCZYCH MOŻLIWE DO ZASTOSOWANIA PRZEZ SZKOŁĘ W RAMACH PROCEDUR: tzw. Interwencja profilaktyczna

Rozmowa profilaktyczno-ostrzegawcza z uczniem przeprowadzona przez wychowawcę lub pedagoga szkolnego;
Rozmowa dyscyplinująca z uczniem w obecności dyrektora szkoły;
Zobowiązanie ucznia do zaniechania negatywnego postępowania, zachowania;
Wezwanie rodziców/opiekunów ucznia do szkoły;
Zobowiązanie rodziców do systematycznego kontaktu ze szkołą (w terminach wyznaczonych przez wychowawcę ucznia) w celu monitorowania zachowania ucznia w szkole;
Zobowiązanie rodziców do szczególnego nadzoru nad dzieckiem w domu;
Zaproponowanie rodzicom/opiekunom alternatywnych form pomocy w rozwiązaniu trudnej sytuacji ucznia (psycholog, terapia, itp.)

W sytuacji, gdy szkoła wykorzysta wszystkie wymienione powyżej środki oddziaływań wychowawczych, a ich zastosowanie nie przynoście oczekiwanych rezultatów lub gdy też rodzice/opiekunowie ucznia odmawiają współpracy, nie stawiają się do szkoły, a nadal odbierane są sygnały o przejawach demoralizacji dziecka, dyrektor szkoły pisemnie powiadamia o zaistniałej sytuacji sąd rodzinny lub policję (specjalistę ds. nieletnich).

Z działań interwencyjnych podejmowanych przez pracowników szkoły zawsze sporządzona zostaje notatka służbowa.

O obowiązujących procedurach w sytuacjach zagrożenia szkoła informuje rodziców na spotkaniach z rodzicami.

Powyższe procedury są dostępne w pokoju nauczycielskim oraz na stronie internetowej szkoły.

Obowiązuje od dnia