Procedura udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej

Regulamin
Procedura udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej
w Publicznej Szkole Podstawowej Cogito

Procedura udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej w  Szkole Podstawowej Cogito
Podstawa prawna:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U.  z 2017r. poz.1591).

Cel procedury:

1. ustalenie i uszczegółowienie  sposobu postępowania w stosunku do dziecka, któremu potrzebna jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna,
2. usprawnienie działań nauczycieli w przedmiocie udzielania pomocy psychopedagogicznej, przygotowywania opinii o dziecku, opracowania indywidualnego programu edukacyjno – terapeutycznego,
3. określenie zasad dokumentowania podejmowanych działań w ramach pomocy psychologiczno –pedagogicznej.

I. Postępowanie wobec dziecka, którego należy objąć pomocą psychologiczną

1. Ustala się następujący tryb postępowania wobec dziecka, którego należy objąć pomocą psychologiczno – pedagogiczną:

W przypadku, gdy nauczyciel, specjalista lub dyrekcja stwierdzą, że dziecko wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej  (potrzeby rozwojowe lub edukacyjne) następuje:

a) niezwłoczne udzielanie tej pomocy w trakcie bieżącej z nim pracy,

b) podjęcie działań diagnostycznych na terenie placówki w postaci: obserwacji, wywiadów z rodzicami i nauczycielami, analizy dostarczonych dokumentów i/lub indywidualnego kontaktu z dzieckiem w celu zebrania potrzebnych informacji oraz zaplanowania i podjęcia dalszych skutecznych działań pomocowych odpowiadających potrzebom danego dziecka,

2. w razie konieczności podjęcie kontaktu z rodzicami dziecka w celu przekazania im zebranych danych, zaplanowania dalszych działań diagnostycznych, podjęcia współpracy w celu poprawy w funkcjonowania ucznia.

3. Nauczyciele oraz specjaliści podejmują zintegrowane działania pomocowe na terenie szkoły i w trakcie bieżącej pracy dostosowane do indywidualnych potrzeb dziecka. W razie konieczności stwierdzają, czy konieczne jest objęcie dziecka dodatkową pomocą psychologiczno-pedagogiczną z jednej (lub kilku) z form określonych w rozporządzeniu z dnia 9 sierpnia 2017r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

4. W przypadku konieczności objęcia ucznia dodatkową pomocą psychologiczno-pedagogiczną z jednej (lub kilku ) z form, dyrektor szkoły:

a) ustala formy udzielania pomocy oraz okres ich udzielania, wymiar godzin, w których będą realizowane,

b) przekazuje pisemnie i niezwłocznie rodzicom dziecka informację o ustalonych formach pomocy, okresie ich udzielania oraz wymiarze godzin.

5. Planując udzielanie dziecku pomocy psychologiczno-pedagogicznej  nauczyciele i specjaliści współpracują z rodzicami  dziecka, a także – w zależności od potrzeb – z innymi osobami, poradniami lub organizacjami wymienionymi w rozporządzeniu.

6. Specjaliści udzielający konkretnym dzieciom pomocy psychologiczno – pedagogicznej wspierają nauczycieli w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych tych uczniów.

7. Nauczyciele i specjaliści udzielający pomocy psychologiczno-pedagogicznej dziecku w formach, o których mowa w rozporządzeniu oceniają efektywność udzielonej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania dziecka.

8. W przypadku, gdy dziecko było już objęte pomocą psychologiczno-pedagogiczną specjaliści i nauczyciele planując udzielanie mu pomocy, uwzględniają wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania dziecka.

II. Zasady przekazywania i przechowywania opinii i orzeczeń poradni psychologiczno-pedagogicznych

1.   Rodzic posiadający opinię lub orzeczenie wydane przez Poradnię psychologiczno-pedagogiczną przekazuje je do sekretariatu szkoły. Jeśli taki dokument zostanie przedstawiony nauczycielowi lub specjaliście jego zadaniem jest przekazanie rodzicowi informacji o złożeniu go w szkolnym sekretariacie.

2. Sekretariat szkoły, po odpowiednim opisaniu dokumentu, przekazuje go specjalistom (psychologowi lub pedagogowi).

3. Specjaliści informują nauczycieli uczących dziecko o opinii lub orzeczeniu oraz przechowują je zachowując odpowiednie zasady poufności i bezpieczeństwa.

4. Nauczyciele uczący dziecko zobowiązani są do zapoznania się z treścią dokumentu oraz dostosowania swoich metod pracy z uczniem do zawartych w nim wskazań i zaleceń.

5.   Nauczyciele i specjaliści współpracują w zakresie organizacji pomoc psychopedagogicznej według zaleceń zawartych w opinii lub orzeczeniu.

III. Zasady przygotowywania opinii o uczniu

1. Jeżeli dziecko kierowane jest na badania do poradni psychologiczno-pedagogicznej, za zgodą rodziców lub opiekunów prawnych, w celu stwierdzenia (lub wyeliminowania) zaburzeń i odchyleń rozwojowych opinię sporządza nauczyciel zgłaszający problem.

2. Opinia, o której mowa w ust.1, powinna zawierać  szczególności  następujące informacje:

a) jakiego rodzaju trudności ma dziecko,

b) jak funkcjonuje w grupie,

c) jak się zachowuje się podczas pobytu w szkole

d) czy regularnie uczęszcza do szkoły,

e) czy był objęty pomocą psychologiczno – pedagogiczną,  w jakim okresie, w jakiej formie,  jakie są efekty tej pomocy.

3. Jeżeli dziecko kierowane jest na zespół orzekający, opinia również powinna być sporządzona przez nauczyciela oddziału (nauczyciela zgłaszającego problem). Pedagog, psycholog, logopeda, terapeuta mogą dołączyć własne uwagi.

4. Opinia, o której mowa w ust.3,  powinna w szczególności zawierać następujące informacje:

1) czy wcześniej był składany wniosek do Zespołu Orzekającego, kiedy i czego dotyczył,

2) charakterystyka dziecka obejmująca:

a) zachowanie  – jeśli występują zaburzenia zachowania i zaburzenia emocjonalne należy opisać jak one się przejawiają,

b) opis zaobserwowanych objawów stanu zdrowia,

c) czy choroba ucznia wpływa na jego funkcjonowanie w szkole,

d) czy rodzice wykazują zainteresowanie postępami dziecka w nauce, współpracują z nauczycielami, stosują się do zaleceń specjalistów opiekujących się dzieckiem.

5. W przypadku, gdy Zespół Orzekający  w celu uzyskania informacji  o problemach dziecka wystąpi o opinię  do szkoły, opinię  tę sporządza nauczyciel oddziału (nauczyciel zgłaszający problem). Pedagog szkolny, logopeda, terapeuta, inny specjalista pracujący z dzieckiem, mogą dołączyć własne uwagi.

6. Opinia, o której  mowa w ust.5,  ze szkoły powinna zawierać:

1) informację o rozpoznanych przez nauczycieli lub specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem jego indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwościach psychofizycznych, w tym mocnych stronach i uzdolnieniach;

2) informację o funkcjonowaniu dziecka w placówce, w tym występujących trudnościach,
a w przypadku uczniów niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie lub zagrożonych niedostosowaniem społecznym objętych kształceniem specjalnym – wielospecjalistyczną ocenę poziomu funkcjonowania;

3) informację o:

a) działaniach podjętych przez nauczycieli lub specjalistów w celu poprawy funkcjonowania dziecka w szkole,

b) formach udzielonej mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej i okresie ich udzielania,

c) efektach podjętych działań i udzielanej pomocy,

d) wnioskach dotyczących dalszej pracy z dzieckiem mających na celu poprawę jego funkcjonowania.

IV. Orzeczenia i opinie  poradni, a pomoc psychologiczno – pedagogiczna

1. Przy planowaniu pomocy psychologiczno – pedagogicznej dla dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania lub opinię poradni uwzględnia się zalecenia zawarte w tych dokumentach.

2. Planowanie i koordynowanie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi posiadającemu orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, w tym ustalanie: form udzielania pomocy, okresu ich udzielania, wymiaru godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane, jest zadaniem zespołu nauczycieli i specjalistów pracujących z dzieckiem. Ustalenia te są uwzględniane w opracowanym dla niego indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym.

3. Dziecku objętemu kształceniem specjalnym dostosowuje się program nauczania do jego indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych.
Dostosowanie to następuje na podstawie opracowanego dla ucznia indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego (IPET) uwzględniającego zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego.

4. Indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny  opracowuje się dla dziecka na  okres roku  albo etap edukacyjny ( określa  orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego).

5. Program opracowuje się  w terminie do 30 dni od otrzymania przez  szkołę orzeczenia publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

6. Zespół niezwłocznie, w terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia, opracowuje projekt programu.

7. Dyrektor placówki zaprasza na zebranie zespołu rodziców dziecka.

8. Kopię programu przekazuje się  rodzicom lub opiekunom prawnym dziecka, na ich wniosek, koordynator ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

9. Wzór programu stanowi załącznik do niniejszej procedury.

V. Dokumentowanie udzielanej w szkole pomocy psychologiczno-pedagogicznej

1. Nauczyciele i specjaliści udzielający uczniowi pomocy psychologiczno – pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodnie  z wytycznymi zawartymi w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły
i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji.

2. Dokumentację tę stanowią:

• dziennik specjalistów (psychologa i pedagoga szkolnego),

• dziennik zajęć, w którym odnotowuje się obecność uczniów na zajęciach, oraz do którego wpisuje się:

1) nazwiska i imiona uczniów w porządku alfabetycznym, oraz oddział, do którego uczęszczają;

2) adresy poczty elektronicznej rodziców i numery ich telefonów, jeżeli je osiadają;

3) indywidualny program pracy z uczniem, a w przypadku zajęć grupowych – program pracy grupy;

4) tygodniowy rozkład zajęć;

5) daty i czas trwania oraz tematy przeprowadzonych zajęć;

6) ocenę postępów i wnioski dotyczące dalszej pracy z uczniem;

7) odnotowuje się obecność uczniów na zajęciach.

3. Specjaliści gromadzą w indywidualnej teczce, dla każdego dziecka objętego odpowiednio kształceniem specjalnym, zajęciami rewalidacyjno-wychowawczymi lub pomocą psychologiczno-pedagogiczną dokumentację badań i czynności uzupełniających prowadzonych w szczególności przez pedagoga, psychologa, logopedę, doradcę zawodowego, terapeutę pedagogicznego, lekarza oraz innego specjalistę, a także indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne.

4. Do dokumentacji, o której mowa w ust.3,  mają wgląd wszyscy nauczyciele i specjaliści oraz rodzice lub opiekunowie prawni dziecka w obecności koordynatora ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

VI. Ustalenia końcowe

1. Procedura obowiązuje wszystkich nauczycieli i specjalistów

2. Procedura wchodzi w życie z dniem  1 września  2018r.

Marzena Kędra
Dyrektor Publicznej Szkoły Podstawowej Cogito w Poznaniu